O mnie

Moim pierwszym nauczycielem angielskiego byli moja Babcia i the Beatles. Egzamin Cambridge FCE zdałam w liceum, na ocenę celującą a parę lat później – egzamin CAE, oba poprzedzone kursami w Jagiellońskim Centrum Językowym. Mam też wykształcenie filologiczne, nabyte na Uniwersytecie Jagiellońskim. Ucząc rówieśników w liceum zaobserwowałam, jak myśli młody człowiek - mój uczeń-rozmówca i co jest dla nastolatków najbardziej inspirujące. Praktyka wykazuje, że jeśli uczący się nie przejawia chęci do nauki, to zawsze istnieje sposób, by zainteresować wiedzą i pomóc przyswoić materiał. Najczęściej przyczyną są obawy i nadmierna presja, a ponadto mimowolnie utrwalone błędy. Punktem początkowym jest budowanie na tym, co już znane i rugowanie błędów niejako ,,przy okazji". Ucząc staram się złagodzić presję oficjalnych wymogów na rzecz wzbudzenia zainteresowania przedmiotem. Przekonuję, że części nauki które uważa się za mniej interesujące tym bardziej mogą inspirować i otwierać nowe horyzonty. Stosuję metody nieautorytarne, metodę Callana w połączeniu z oficjalnym programem TEFL/TESOL - międzynarodowo uznanej metodologii nauczania języka angielskiego jako języka obcego. Ponadto posiadam dyplom TEOL, który przygotowuje do nauczania zdalnego. Opieram się ściśle na indywidualnym zapotrzebowaniu ucznia.

Miałam okazję uczyć grupy dzieci a także grupy dorosłych w korporacji i zakładzie badawczym oraz indywidualnie osoby z prawie wszystkich grup wiekowych. Zaczęłam dzielić się wiedzą jeszcze w czasach materiałów analogowych, a wkroczyłam w erę dydaktyki cyfrowej po latach, już jako magister filologii i magister sztuki, ze dobrą znajomością systemów komputerowych i cyfrowych narzędzi. Oprócz języka angielskiego jestem zaznajomiona z kilkoma innymi językami, w tym łaciną, niemieckim i hindi. To pozwala też czasem dowiązać elementy wiedzy do innych, na przykład równocześnie nauczanych oficjalnie programów językowych.

Nauczanie, podobnie jak sztuka, jest szczególną formą dialogu, gdzie dzięki odpowiednim narzędziom otwiera się nowa przestrzeń wymiany. W przypadku młodzieży i dorosłych uczenie jest dialogiem intelektualnym, który jednocześnie odwołuje się na bieżąco do wrażliwości i intuicji – jeśli to czyni, pozostawia pozytywne wrażenie i ma konstruktywne konsekwencje. Nauczacie dzieci toz kolei budowanie zaufania w bardziej zdefiniowanym modelu, ale też bardziej tolerancyjnym i bliższym zabawie. Często oprócz wykładania gotowych wzorów zadaję pomocnicze pytania i towarzyszę w odkrywaniu prawidłowości w języku. Jest to kwestia jakości przyswajania kompetencji językowych w atmosferze odkrywania albo nawet już syntetyzowania, zależnie od poziomu wiedzy danej osoby.

Wypraktykowałam przekonanie, że skuteczna kapsułka rzeczowej wiedzy musi zawierać również cierpliwość, doświadczenie i empatię.

Ostatnio ukończyłam kurs pracy z uczniami ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi i aktywnie wspieram neuroróżnorodność.

Język nauczania:

Angieslki, Polski