Jakie są główne cechy Present Continuous i w jakich sytuacjach go używać?
Jakże łatwo i przyjemnie byłoby, gdyby na tematy teraźniejszości można wypowiadać się tylko w jednym czasie… ach, no tak, w języku polskim przecież mamy tylko jeden teraźniejszy, a nasza gramatyka uchodzi w opinii wielu za bardzo trudną. To może jednak warto rozgraniczać? Ciężki wybór!
Nie zastanawiając się zbyt długo, spójrzmy na użycie czasu Present Continuous. Oto w jakich sytuacjach się przyda:
- Gdy wokół nas zachodzą zmiany. Chociażby takie związane z pogodą, klimatem.
- Jeśli chcemy poinformować o czynnościach zaplanowanych w przyszłości. W ten sposób np. przekażemy informację, że z kimś się spotykamy.
- Również gdy mówimy o czymś, co robimy dokładnie tu i teraz. Np. ty teraz czytasz ten tekst i gdyby zapytał o to ktoś z twoich najbliższych, to chcąc odpowiedzieć po angielsku, musisz użyć Present Continuous właśnie. PS: To brzmiałoby „I am reading an article.”.
- Oraz wtedy, gdy opisujemy tymczasowe sytuacje. To jedno z trudniejszych pól zastosowań dla początkujących, ponieważ już w momencie wypowiadania zdania trzeba wiedzieć, do jakiego rodzaju sytuacji wszystko się odnosi.
Teraz spójrzmy jeszcze głębiej!
Jakie są różnice między Present Simple a Present Continuous i jak wybrać odpowiedni czas teraźniejszy w danym kontekście?
Kto zna takie powiedzenie „Kali jeść, Kali pić”? To żartobliwe określenie czasem używane w języku polskim, gdy chcemy podkreślić niegramatyczność danej wypowiedzi. A w angielskim? powiedzielibyśmy choppy English, czyli tłumacząc „wypowiedź po angielsku, ale z błędami, lekko kaleczona”. I dokładnie tak „choppy” jest w przypadku, gdy mylimy oba tytułowe czasy (co na początku może się zdarzać nawet często).
Her English is a bit choppy, but she's learning quickly. Jej angielski jest odrobinę niezbyt płynny, ale szybko się uczy.
To teraz pytanie i ciekawostka: w którym z tych dwóch czasów jest skonstruowane to zdanie? Cóż, jeszcze nie zdradziliśmy tajników budowania wypowiedzi w obu czasach i początkujący może tylko zgadywać, dlatego od razu powiemy, że… w obu! Tak, bo do przecinka mówimy o stanie obecnym, a tuż po informujemy o zachodzących postępach w jej procesie nauczania – uczy się szybko, czyli zachodzi pewna zmiana. Aby zacząć lepiej takie niuanse rozpoznawać, nauczmy się konstrukcji!
Present Simple tworzymy tak:
- Zdanie twierdzące: bierzemy osobę (I, you, we, they) i dodajemy czasownik w podstawowej formie, tudzież dla (he, she, it) dodajemy literkę „s” do czasownika (na jego końcu), a potem dokładamy resztę zdania.
- Pytania: wstawiamy „Do” + (I, you, we, they) + czasownik w podstawowej formie + reszta zdania? oraz „Does” + (he, she, it) + czasownik w podstawowej formie + reszta zdania?
- Przeczenia: (I, you, we, they) + do not (albo zamiennie don’t) + czasownik (podstawa) + reszta zdania. (he, she, it) + does not (w skrócie doesn’t) + podstawowy czasownik + cała reszta.
Musimy zatem zapamiętać cztery rzeczy:
- Inaczej jest przy podmiocie (I, you, we, they), a odmiennie przy (he, she, it).
- Tylko przy twierdzeniach i to jedynie przy (he, she, it) dodajemy do czasownika „s” na końcu, w innych przypadkach zachowujemy formę podstawową.
- W zdaniach pytających zaczynamy od operatora „Do” (I, you, we, they), albo „Does” (he, she, it).
- W przeczeniach po podmiocie (he, she, it) mamy „Doesn’t” i (I, you, we, they) „Don’t”.
Present Continuous konstruuje się następująco:
- Twierdzenia: He/she/it + dodajemy „is” + czasownik z końcówką „ing” + reszta zdania. Przy innych podmiotach tak samo, tylko zamiast „is” dla I dodajemy „am” (I am, albo w skrócie I’m), a pozostałych (you, we, they) dodajemy „are”.
- Pytania: Jak wyżej, tylko „is”, „are” i „am” przenosimy na początek zdania, czyli przed podmiot.
- Przeczenia: Jak w twierdzeniach, jedynie po „is”, „are” i „am” dodajemy „not”. Możemy też skracać do „isn’t”, „aren’t” i „I’m not.
Zatem obie konstrukcje czasów są bardzo łatwe i główny problem początkującego polega nie na załapaniu umiejętności tworzenia zdań, ale właściwego stosowania czasu w odniesieniu do kontekstu zdania. To co trzeba zrobić, aby nie być rozumianym w formie „Kali jeść, Kali pić”? Cóż… po prostu ćwiczyć!
Takie ćwiczenia można wykonywać samemu, chociaż zdecydowanie lepiej jest mieć partnera do konwersacji. Dlatego dobrym pomysłem jest zapisanie się do BUKI School i rozpoczęcie serii lekcji z prywatnym nauczycielem i mentorem, który do skutku będzie pokazywał różnice pomiędzy Present Simple, a Continuous. Na przykładach! Im więcej będziemy powtarzać i wymyślać nowych zdań, tym bardziej odruchowo zaczniemy tworzyć kolejne, prawidłowe!
